lanceatus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɫaŋ.keˈaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [lan̠ʲ.t͡ʃeˈaː.t̪us]
Adjective
lanceātus (feminine lanceāta, neuter lanceātum); first/second-declension adjective
- (relational) lance
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | lanceātus | lanceāta | lanceātum | lanceātī | lanceātae | lanceāta | |
| genitive | lanceātī | lanceātae | lanceātī | lanceātōrum | lanceātārum | lanceātōrum | |
| dative | lanceātō | lanceātae | lanceātō | lanceātīs | |||
| accusative | lanceātum | lanceātam | lanceātum | lanceātōs | lanceātās | lanceāta | |
| ablative | lanceātō | lanceātā | lanceātō | lanceātīs | |||
| vocative | lanceāte | lanceāta | lanceātum | lanceātī | lanceātae | lanceāta | |
Related terms
References
- “lanceatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- lanceatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.