landmärke

Swedish

Etymology

Compound of land +‎ märke.

Noun

landmärke n

  1. landmark

Declension

Declension of landmärke
nominative genitive
singular indefinite landmärke landmärkes
definite landmärket landmärkets
plural indefinite landmärken landmärkens
definite landmärkena landmärkenas

Further reading