landsmand
Danish
Etymology
Old Norse landsmaðr, equivalent to land (“country”) + -s- + mand (“man”). Compare landmand.
Noun
landsmand c (singular definite landsmanden, plural indefinite landsmænd)
Declension
| common gender |
singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | landsmand | landsmanden | landsmænd | landsmændene |
| genitive | landsmands | landsmandens | landsmænds | landsmændenes |