landtunga
Swedish
Etymology
Compound of land + tunga. Cognate of Dutch landtong, German Landzunge, Danish landtunge, landtange, Norwegian Bokmål landtunge.
Noun
landtunga c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | landtunga | landtungas |
| definite | landtungan | landtungans | |
| plural | indefinite | landtungor | landtungors |
| definite | landtungorna | landtungornas |