languio
Latin
Etymology
From Classical langueō, with a change in conjugation. Attested in the sixth century CE.[1]
Verb
languiō (present infinitive languīre, perfect active languīvī, supine languītum); fourth conjugation (Late Latin)
- to languish
Conjugation of languiō (fourth conjugation)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | languiō | languīs | languit | languīmus | languītis | languiunt | ||||||
| imperfect | languiēbam | languiēbās | languiēbat | languiēbāmus | languiēbātis | languiēbant | |||||||
| future | languiam | languiēs | languiet | languiēmus | languiētis | languient | |||||||
| perfect | languīvī, languiī |
languīvistī, languiistī |
languīvit, languiit |
languīvimus, languiimus |
languīvistis, languiistis |
languīvērunt, languīvēre, languiērunt, languiēre | |||||||
| pluperfect | languīveram, languieram |
languīverās, languierās |
languīverat, languierat |
languīverāmus, languierāmus |
languīverātis, languierātis |
languīverant, languierant | |||||||
| future perfect | languīverō, languierō |
languīveris, languieris |
languīverit, languierit |
languīverimus, languierimus |
languīveritis, languieritis |
languīverint, languierint | |||||||
| passive | present | languior | languīris, languīre |
languītur | languīmur | languīminī | languiuntur | ||||||
| imperfect | languiēbar | languiēbāris, languiēbāre |
languiēbātur | languiēbāmur | languiēbāminī | languiēbantur | |||||||
| future | languiar | languiēris, languiēre |
languiētur | languiēmur | languiēminī | languientur | |||||||
| perfect | languītus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | languītus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | languītus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | languiam | languiās | languiat | languiāmus | languiātis | languiant | ||||||
| imperfect | languīrem | languīrēs | languīret | languīrēmus | languīrētis | languīrent | |||||||
| perfect | languīverim, languierim |
languīverīs, languierīs |
languīverit, languierit |
languīverīmus, languierīmus |
languīverītis, languierītis |
languīverint, languierint | |||||||
| pluperfect | languīvissem, languiissem |
languīvissēs, languiissēs |
languīvisset, languiisset |
languīvissēmus, languiissēmus |
languīvissētis, languiissētis |
languīvissent, languiissent | |||||||
| passive | present | languiar | languiāris, languiāre |
languiātur | languiāmur | languiāminī | languiantur | ||||||
| imperfect | languīrer | languīrēris, languīrēre |
languīrētur | languīrēmur | languīrēminī | languīrentur | |||||||
| perfect | languītus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | languītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | languī | — | — | languīte | — | ||||||
| future | — | languītō | languītō | — | languītōte | languiuntō | |||||||
| passive | present | — | languīre | — | — | languīminī | — | ||||||
| future | — | languītor | languītor | — | — | languiuntor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | languīre | languīrī | languiēns | — | |||||||||
| future | languītūrum esse | languītum īrī | languītūrus | languiendus, languiundus | |||||||||
| perfect | languīvisse, languiisse |
languītum esse | — | languītus | |||||||||
| future perfect | — | languītum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | languītūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| languiendī | languiendō | languiendum | languiendō | languītum | languītū | ||||||||
Descendants
- Insular Romance:
- Sardinian: lambrire
- Italo-Romance:
- Italian: languire, ⇒ slanguirsi (Ancona)
- Gallo-Italic:
- ⇒ Old Lombard: slanguir
- Piedmontese: langhì
- Northern Gallo-Romance:
- Southern Gallo-Romance:
- Ibero-Romance:
- Old Galician-Portuguese: languir
- ⇒ Spanish: languidecer
References
- Walther von Wartburg (1928–2002) “languēre”, in Französisches Etymologisches Wörterbuch, volume 5: J L, page 162
- ^ “languir”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
- ^ “llanguir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.