laquearius

Latin

Etymology

In sense 1, from laquear (panelled ceiling). In sense 2, from laqueus (noose, snare) +‎ -ārius.

Pronunciation

Noun

laqueārius m (genitive laqueāriī or laqueārī); second declension

  1. a maker of paneled ceilings.
  2. (Late Latin, hapax legomenon) a gladiator who used a noose as a weapon
    • early 7th c. CE, Isidore of Seville, Etymologiae sive Origines 18.56:[1]
      Laqueariorum pugna erat fugientes in ludo homines iniecto laqueo inpeditos consecutosque prostrare amictos umbone pellicio.
      (please add an English translation of this quotation)

Usage notes

Some editions of Isidore read laqueatorum instead of laqueariorum for sense 2.

Declension

Second-declension noun.

singular plural
nominative laqueārius laqueāriī
genitive laqueāriī
laqueārī1
laqueāriōrum
dative laqueāriō laqueāriīs
accusative laqueārium laqueāriōs
ablative laqueāriō laqueāriīs
vocative laqueārie laqueāriī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Descendants

  • Italian: laqueario

References

  1. ^ Isidore of Seville: The Etymologies (or Origins). Book 18. Edited by W. M. Lindsay, first published by Oxford University Press, Oxford, 1911. Republished online at LacusCurtius by Bill Thayer.

Further reading

  • laquearius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • laquearius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • laquearius”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper’s Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers