larum

larum (plural larums)

1. Obsolete form of alarum.

• larum-bell

larum (third-person singular simple present larums, present participle laruming, simple past and past participle larumed)

1. Obsolete form of alarum.

• mural, rumal

larum

1. accusative singular of larus

lārum

1. dative plural of lār

From Old Italian all'arme (“to arms, to the weapons”), from Latin arma, armōrum (“weapons”).

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -arum
• Syllabification: la‧rum

larum n (indeclinable)

1. (derogatory) uproar, especially misguided or dishonest

   Synonyms: wrzawa, wrzask, zamieszanie, zgiełk

2. (archaic) alarum, call to arms
3. (dated) alarm signal

• larum in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• larum in Polish dictionaries at PWN
• Leon Rzeszowski (1891) “larum”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 357