leerkracht
Dutch
Etymology
Ca. 1900, from leren (“to teach, learn”) + kracht (“force, (man)power”), a calque of German Lehrkraft.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈleːr.krɑxt/
Audio: (file) - Hyphenation: leer‧kracht
Noun
leerkracht m or f (plural leerkrachten, diminutive leerkrachtje n)
- teacher, educator (qualified educator)
- Synonyms: leraar, docent, onderwijzer
- (archaic) capacity or capability to learn
Synonyms
Descendants
- Afrikaans: leerkrag