liðsinna

Icelandic

Etymology

From lið (“people; army”) +‎ sinna (“to care for, to attend to”).

Verb

liðsinna (weak verb, third-person singular past indicative liðsinnti, supine liðsinnt)

  1. to assist, to aid [with dative]

Conjugation

liðsinna – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur að liðsinna
supine sagnbót liðsinnt
present participle
lýsingarháttur nútíðar
 liðsinnandi
indicative
framsöguháttur
 subjunctive
viðtengingarháttur
present
nútíð
 past
þátíð
 present
nútíð
 past
þátíð
singular ég liðsinni liðsinnti liðsinni liðsinnti
þú liðsinnir liðsinntir liðsinnir liðsinntir
hann, hún, það liðsinnir liðsinnti liðsinni liðsinnti
plural við liðsinnum liðsinntum liðsinnum liðsinntum
þið liðsinnið liðsinntuð liðsinnið liðsinntuð
þeir, þær, þau liðsinna liðsinntu liðsinni liðsinntu
imperative boðháttur
singular þú liðsinn (þú), liðsinntu
plural þið liðsinnið (þið), liðsinniði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
  • liðsinni
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.