lighean
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish لگن (leğen), from Persian لگن (lagan), from Ancient Greek λεκάνη (lekánē).
Noun
lighean n (plural lighene)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | lighean | ligheanul | lighene | lighenele | |
| genitive-dative | lighean | ligheanului | lighene | lighenelor | |
| vocative | ligheanule | lighenelor | |||