limitaneus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [liː.mɪˈtaː.ne.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [li.miˈt̪aː.ne.us]
Adjective
līmitāneus (feminine līmitānea, neuter līmitāneum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | līmitāneus | līmitānea | līmitāneum | līmitāneī | līmitāneae | līmitānea | |
| genitive | līmitāneī | līmitāneae | līmitāneī | līmitāneōrum | līmitāneārum | līmitāneōrum | |
| dative | līmitāneō | līmitāneae | līmitāneō | līmitāneīs | |||
| accusative | līmitāneum | līmitāneam | līmitāneum | līmitāneōs | līmitāneās | līmitānea | |
| ablative | līmitāneō | līmitāneā | līmitāneō | līmitāneīs | |||
| vocative | līmitānee | līmitānea | līmitāneum | līmitāneī | līmitāneae | līmitānea | |
Related terms
References
- “limitaneus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- limitaneus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.