llança
See also: llançà
Catalan
Pronunciation
Etymology 1
Inherited from Old Catalan lança, from Latin lancea.
Noun
llança f (plural llances)
Derived terms
Related terms
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
llança
- inflection of llançar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Further reading
- “llança” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “llança” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “llança”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “llança”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007