lliwio

Welsh

Etymology

From lliw (“colour”) +‎ -io.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈɬɪu̯jɔ/

Verb

lliwio (first-person singular present lliwiaf)

(transitive) to colour, to dye
(intransitive) to change colour, to blush

Conjugation

Conjugation (literary)

	singular			plural			impersonal
	first	second	third	first	second	third	impersonal
present indicative/future	lliwiaf	lliwi	lliwia	lliwiwn	lliwiwch	lliwiant	lliwir
imperfect (indicative/subjunctive)/conditional	lliwiwn	lliwit	lliwiai	lliwiem	lliwiech	lliwient	lliwid
preterite	lliwiais	lliwiaist	lliwiodd	lliwiasom	lliwiasoch	lliwiasant	lliwiwyd
pluperfect	lliwiaswn	lliwiasit	lliwiasai	lliwiasem	lliwiasech	lliwiasent	lliwiasid, lliwiesid
present subjunctive	lliwiwyf	lliwiech	lliwio	lliwiom	lliwioch	lliwiont	lliwier
imperative	—	lliwia	lliwied	lliwiwn	lliwiwch	lliwient	lliwier
verbal noun
verbal adjectives	lliwiedig, lliwedig lliwiadwy, lliwadwy

Conjugation (colloquial)
inflected colloquial forms	singular			plural
inflected colloquial forms	first	second	third	first	second	third
future	lliwia i, lliwiaf i	lliwi di	lliwith o/e/hi, lliwiff e/hi	lliwiwn ni	lliwiwch chi	lliwian nhw
conditional	lliwiwn i, lliwswn i	lliwiet ti, lliwset ti	lliwiai fo/fe/hi, lliwsai fo/fe/hi	lliwien ni, lliwsen ni	lliwiech chi, lliwsech chi	lliwien nhw, lliwsen nhw
preterite	lliwiais i, lliwies i	lliwiaist ti, lliwiest ti	lliwiodd o/e/hi	lliwion ni	lliwioch chi	lliwion nhw
imperative	—	lliwia	—	—	lliwiwch	—

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Mutation

Mutated forms of *lliwio*
radical	soft	nasal	aspirate
lliwio	liwio	unchanged	unchanged

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Welsh.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “lliwio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies