lobon
Esperanto
Noun
lobon
- accusative singular of lobo
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈlobon]
- Hyphenation: lo‧bon
- Rhymes: -on
Noun
lobon
- superessive singular of lob
Limos Kalinga
Noun
lobón
Lubuagan Kalinga
Noun
lobon
Old High German
Alternative forms
- lopōn
Etymology
From Proto-West Germanic *lobōn (“to praise”), from Proto-Germanic *lubōną (“to praise”).
Verb
lobōn
Conjugation
Conjugation of lobōn (weak class 2)
| infinitive | lobōn | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | lobōm, lobōn | lobōta |
| 2nd person singular | lobōs, lobōst | lobōtōs, lobōtōst |
| 3rd person singular | lobōt | lobōta |
| 1st person plural | lobōm, lobōmēs | lobōtum, lobōtumēs |
| 2nd person plural | lobōt | lobōtut |
| 3rd person plural | lobōnt | lobōtun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | lobo | lobōti |
| 2nd person singular | lobōs, lobōst | lobōtīs |
| 3rd person singular | lobo | lobōti |
| 1st person plural | lobōm, lobōmēs | lobōtīm, lobōtīmēs |
| 2nd person plural | lobōt | lobōtīt |
| 3rd person plural | lobōn | lobōtīn |
| imperative | present | |
| singular | lobo | |
| plural | lobōt | |
| participle | present | past |
| lobōnti | gilobōt | |
Derived terms
- gilobōn
- samantlobōn
- widarlobōn