lopan
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *hlaupan.
Verb
lōpan
Inflection
Conjugation of lōpan (strong class 7)
| infinitive | lōpan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | lōpo, lōpon | liep |
| 2nd person singular | lōpis | liepi |
| 3rd person singular | lōpit | liep |
| 1st person plural | lōpun | liepon |
| 2nd person plural | lōpit | liepot |
| 3rd person plural | lōpunt | liepon |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | lōpe | liepi |
| 2nd person singular | lōpis | liepi |
| 3rd person singular | lōpe | liepi |
| 1st person plural | lōpin | liepin |
| 2nd person plural | lōpit | liepit |
| 3rd person plural | lōpin | liepin |
| imperative | present | |
| singular | lōp | |
| plural | lōpet | |
| participle | present | past |
| lōpandi | lōpan, gilōpan | |
Descendants
Further reading
- “lōpan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012