lunaticus

Latin

Etymology

From lūna +‎ -āticus.

Pronunciation

Adjective

lūnāticus (feminine lūnātica, neuter lūnāticum); first/second-declension adjective

  1. Of, or living on, the moon
  2. epileptic, lunatic, moonstruck, crazy

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative lūnāticus lūnātica lūnāticum lūnāticī lūnāticae lūnātica
genitive lūnāticī lūnāticae lūnāticī lūnāticōrum lūnāticārum lūnāticōrum
dative lūnāticō lūnāticae lūnāticō lūnāticīs
accusative lūnāticum lūnāticam lūnāticum lūnāticōs lūnāticās lūnātica
ablative lūnāticō lūnāticā lūnāticō lūnāticīs
vocative lūnātice lūnātica lūnāticum lūnāticī lūnāticae lūnātica

Descendants

  • Inherited:
    • Corsican: lunaticu, lanaticu
    • Old French: lunage
    • Old Occitan: lunajos
    • Romanian: lunatic, lunatec
    • Sardinian: lunadigu
  • Borrowed:

References

Further reading