mærð

Icelandic

Etymology

From Old Norse mærð, from Proto-Germanic *mēriþō.

Pronunciation

  • IPA(key): /mairð/
  • Rhymes: -airð

Noun

mærð f (genitive singular mærðar, nominative plural mærðir)

  1. flattery, praise

Declension

Declension of mærð (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative mærð mærðin mærðir mærðirnar
accusative mærð mærðina mærðir mærðirnar
dative mærð mærðinni mærðum mærðunum
genitive mærðar mærðarinnar mærða mærðanna
  • mæra (to praise, to laud)