mærð
Icelandic
Etymology
From Old Norse mærð, from Proto-Germanic *mēriþō.
Pronunciation
- IPA(key): /mairð/
- Rhymes: -airð
Noun
mærð f (genitive singular mærðar, nominative plural mærðir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | mærð | mærðin | mærðir | mærðirnar |
| accusative | mærð | mærðina | mærðir | mærðirnar |
| dative | mærð | mærðinni | mærðum | mærðunum |
| genitive | mærðar | mærðarinnar | mærða | mærðanna |
Related terms
- mæra (“to praise, to laud”)