mükemmel

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مكمل (mükemmel), from Arabic مُكَمَّل (mukammal).

Pronunciation

  • IPA(key): /mycemˈmel/

Adjective

mükemmel

  1. perfect
  2. excellent

Declension

Predicative forms of mükemmel
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) mükemmelim mükemmel miyim?
sen (you are) mükemmelsin mükemmel misin?
o (he/she/it is) mükemmel / mükemmeldir mükemmel mi?
biz (we are) mükemmeliz mükemmel miyiz?
siz (you are) mükemmelsiniz mükemmel misiniz?
onlar (they are) mükemmel(ler) mükemmel(ler) mi?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) mükemmeldim mükemmel miydim?
sen (you were) mükemmeldin mükemmel miydin?
o (he/she/it was) mükemmeldi mükemmel miydi?
biz (we were) mükemmeldik mükemmel miydik?
siz (you were) mükemmeldiniz mükemmel miydiniz?
onlar (they were) mükemmeldiler mükemmel miydiler?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) mükemmelmişim mükemmel miymişim?
sen (you were) mükemmelmişsin mükemmel miymişsin?
o (he/she/it was) mükemmelmiş mükemmel miymiş?
biz (we were) mükemmelmişiz mükemmel miymişiz?
siz (you were) mükemmelmişsiniz mükemmel miymişsiniz?
onlar (they were) mükemmelmişler mükemmel miymişler?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) mükemmelsem mükemmel miysem?
sen (if you) mükemmelsen mükemmel miysen?
o (if he/she/it) mükemmelse mükemmel miyse?
biz (if we) mükemmelsek mükemmel miysek?
siz (if you) mükemmelseniz mükemmel miyseniz?
onlar (if they) mükemmelseler mükemmel miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Derived terms

  • mükemmeliyet (“perfection”)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.