münasip
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish مناسب (münāsib), from Arabic مُنَاسِب (munāsib).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /my.naːˈsip/
- Hyphenation: mü‧na‧sip
Adjective
münasip
Declension
| present tense | ||
|---|---|---|
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I am) | münasibim | münasip miyim? |
| sen (you are) | münasipsin | münasip misin? |
| o (he/she/it is) | münasip / münasiptir | münasip mi? |
| biz (we are) | münasibiz | münasip miyiz? |
| siz (you are) | münasipsiniz | münasip misiniz? |
| onlar (they are) | münasip(ler) | münasip(ler) mi? |
| past tense | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | münasiptim | münasip miydim? |
| sen (you were) | münasiptin | münasip miydin? |
| o (he/she/it was) | münasipti | münasip miydi? |
| biz (we were) | münasiptik | münasip miydik? |
| siz (you were) | münasiptiniz | münasip miydiniz? |
| onlar (they were) | münasiptiler | münasip miydiler? |
| indirect past | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | münasipmişim | münasip miymişim? |
| sen (you were) | münasipmişsin | münasip miymişsin? |
| o (he/she/it was) | münasipmiş | münasip miymiş? |
| biz (we were) | münasipmişiz | münasip miymişiz? |
| siz (you were) | münasipmişsiniz | münasip miymişsiniz? |
| onlar (they were) | münasipmişler | münasip miymişler? |
| conditional | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (if I) | münasipsem | münasip miysem? |
| sen (if you) | münasipsen | münasip miysen? |
| o (if he/she/it) | münasipse | münasip miyse? |
| biz (if we) | münasipsek | münasip miysek? |
| siz (if you) | münasipseniz | münasip miyseniz? |
| onlar (if they) | münasipseler | münasip miyseler? |
For negative forms, use the appropriate form of değil.
Synonyms
Antonyms
Derived terms
- münasip görmek
References
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “münasip”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
- “münasip”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu