mütehakkim

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish متحكم (mütahakkim, mütehakkim), from Arabic تَحَكَّمَ (taḥakkama), active participle of تَحَكَّمَ (taḥakkama, to domineer).

Pronunciation

  • IPA(key): /my.te.hacˈcim/
  • Hyphenation: mü‧te‧hak‧kim

Adjective

mütehakkim

  1. dominant (ruling)