mężaty

Polish

Etymology

From mąż +‎ -aty. Coined based on żonaty.

Pronunciation

  • IPA(key): /mɛw̃ˈʐa.tɘ/, /mɛnˈʐa.tɘ/
  • Rhymes: -atɘ
  • Syllabification: mę‧ża‧ty

Adjective

mężaty (not comparable, no derived adverb)

  1. (colloquial, often humorous, usually of women) married to a man (having a husband)
    Synonym: zamężny
    Coordinate terms: żeniaty, żonaty

Declension

Declension of mężaty (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative mężaty mężata mężate mężaci mężate
genitive mężatego mężatej mężatego mężatych
dative mężatemu mężatej mężatemu mężatym
accusative mężatego mężaty mężatą mężate mężatych mężate
instrumental mężatym mężatą mężatym mężatymi
locative mężatym mężatej mężatym mężatych
adjective
  • mężatkowski
noun
verbs

Further reading

  • mężaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.