męskoosobowy

Polish

Etymology

From męski +‎ -o- +‎ osobowy.

Pronunciation

  • IPA(key): /mɛw̃s.kɔ.ɔ.sɔˈbɔ.vɘ/, /mɛns.kɔ.ɔ.sɔˈbɔ.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: męs‧ko‧o‧so‧bo‧wy

Adjective

męskoosobowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (grammar, relational) masculine personal, virile (relating to a plural gender in certain Slavic languages, including Polish)
    Coordinate terms: męskorzeczowy, niemęskoosobowy

Declension

Declension of męskoosobowy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative męskoosobowy męskoosobowa męskoosobowe męskoosobowi męskoosobowe
genitive męskoosobowego męskoosobowej męskoosobowego męskoosobowych
dative męskoosobowemu męskoosobowej męskoosobowemu męskoosobowym
accusative męskoosobowego męskoosobowy męskoosobową męskoosobowe męskoosobowych męskoosobowe
instrumental męskoosobowym męskoosobową męskoosobowym męskoosobowymi
locative męskoosobowym męskoosobowej męskoosobowym męskoosobowych

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.