měknout

Czech

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *męknǫti. Analyzable as měkký +‎ -nout.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈmɲɛknou̯t]
  • Rhymes: -ɛknou̯t
  • Hyphenation: měk‧nout

Verb

měknout impf (perfective změknout)

  1. (intransitive) to soften

Conjugation

Conjugation of měknout
infinitive měknout, měknouti active adjective měknoucí


verbal noun měknutí passive adjective
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person měknu měkneme měkněme
2nd person měkneš měknete měkni měkněte
3rd person měkne měknou

The future tense: a combination of a future form of být + infinitive měknout.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate měkl, měknul měkli, měknuli
masculine inanimate měkly, měknuly
feminine měkla, měknula
neuter měklo, měknulo měkla, měknula
transgressives present past
masculine singular měkna
feminine + neuter singular měknouc
plural měknouce

Further reading