młodzik

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish młodzik, from Proto-Slavic *moldikъ. By surface analysis, młody +‎ -ik.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈmwɔ.d͡ʑik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑik
  • Syllabification: mło‧dzik

Noun

młodzik m pers (female equivalent młodziczka)

  1. (colloquial) youngster (young male person)
    Synonym: chłopak
  2. (scouting) a rank in Polish Scouting

Declension

Declension of młodzik
singular plural
nominative młodzik młodziki
genitive młodzika młodzików
dative młodzikowi młodzikom
accusative młodzika młodzików
instrumental młodzikiem młodzikami
locative młodziku młodzikach
vocative młodziku młodziki

Noun

młodzik m animal

  1. young animal

Declension

Declension of młodzik
singular plural
nominative młodzik młodziki
genitive młodzika młodzików
dative młodzikowi młodzikom
accusative młodzika młodziki
instrumental młodzikiem młodzikami
locative młodziku młodzikach
vocative młodziku młodziki

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.