maculentus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ma.kʊˈɫɛn.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ma.kuˈlɛn̪.t̪us]
Adjective
maculentus (feminine maculenta, neuter maculentum); first/second-declension adjective
- synonym of maculōsus
- Guilelmus Schmitz (editor), Commentarii notarum Tironianarum cum prolegomenis adnotationibus criticis et exegeticis notarumque indice alphabetico (1893), commentarius II, caput i, tabula 40 (Gr. 66, 67), nota 79a (footnoted)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | maculentus | maculenta | maculentum | maculentī | maculentae | maculenta | |
| genitive | maculentī | maculentae | maculentī | maculentōrum | maculentārum | maculentōrum | |
| dative | maculentō | maculentae | maculentō | maculentīs | |||
| accusative | maculentum | maculentam | maculentum | maculentōs | maculentās | maculenta | |
| ablative | maculentō | maculentā | maculentō | maculentīs | |||
| vocative | maculente | maculenta | maculentum | maculentī | maculentae | maculenta | |
References
- măcŭlentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette, page 935/2.