mancuspir
Asturian
Etymology
mano/man (“hand”) + cuspir (“to spit”).
Verb
mancuspir (first-person singular indicative present cuspo, past participle cuspíu)
- to spit on one's hand before grabbing a tool
Conjugation
Conjugation of mancuspir
| infinitive | mancuspir | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerundive | mancuspiendo | ||||||
| participle | m mancuspíu, f mancuspida, n mancuspío, m pl mancuspíos, f pl mancuspíes | ||||||
| person | first singular yo |
second singular tu |
third singular él/elli |
first plural nosotros/nós |
second plural vosotros/vós |
third plural ellos | |
| indicative | present | mancuspo | mancuspes | mancuspe | mancuspimos | mancuspís | mancuspen |
| imperfect | mancuspía | mancuspíes | mancuspía | mancuspíemos/mancuspíamos | mancuspíeis/mancuspíais | mancuspíen | |
| preterite | mancuspí | mancuspiesti/mancuspisti | mancuspió | mancuspiemos/mancuspimos | mancuspiestis/mancuspistis | mancuspieron | |
| pluperfect | mancuspiere/mancuspiera | mancuspieres/mancuspieras | mancuspiere/mancuspiera | mancuspiéremos/mancuspiéramos | mancuspiereis/mancuspierais | mancuspieren/mancuspieran | |
| future | mancuspiré | mancuspirás | mancuspirá | mancuspiremos | mancuspiréis | mancuspirán | |
| conditional | mancuspiría | mancuspiríes | mancuspiría | mancuspiríemos/mancuspiríamos | mancuspiríeis/mancuspiríais | mancuspiríen | |
| subjunctive | present | mancuspa | mancuspas | mancuspa | mancuspamos | mancuspáis | mancuspan |
| imperfect | mancuspiere/mancuspiera | mancuspieres/mancuspieras | mancuspiere/mancuspiera | mancuspiéremos/mancuspiéramos | mancuspiereis/mancuspierais | mancuspieren/mancuspieran | |
| imperative | mancuspi | mancuspíi | |||||
Derived terms
References
- “mancuspir” in Diccionario general de la lengua asturiana. Xosé Lluis García Arias. →ISBN.