maneviyat

Crimean Tatar

Etymology

From Arabic مَعْنَوِيَّات (maʕnawiyyāt).

Pronunciation

  • Hyphenation: ma‧ne‧vi‧yat

Noun

maneviyat

  1. moral condition
  2. immateriality

Declension

Declension of maneviyat
singular plural
nominative maneviyat maneviyatlar
genitive maneviyatnıñ maneviyatlarnıñ
dative maneviyatqa maneviyatlarğa
accusative maneviyatnı maneviyatlarnı
locative maneviyatta maneviyatlarda
ablative maneviyattan maneviyatlardan

References

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish معنویات (maneviyat), plural of Arabic مَعْنَوِيّ (maʕnawiyy).

Noun

maneviyat (definite accusative maneviyatı)

  1. morale
    • 1940 May 16, Abidin Daver, “Holanda'nın teslim oluşu”, in İkdam‌ (Sabah Postası), page 1:
      Bu memleket de, Norveç gibi bitaraflığın kendisini kurtaracağı hülyasına kapılarak müttefiklerle müşterek müdafaa plânları hazırlamamış olmasına, askerî zaafına ve maneviyatının çürüklüğüne kurban gitmiştir.
      (please add an English translation of this quotation)
  2. spiritual matters

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.