mangiar

Interlingua

Verb

mangiar

  1. to eat

Conjugation

    Conjugation of mangiar
infinitive mangiar
participle present perfect
mangiante mangiate
active simple perfect
present mangia ha mangiate
past mangiava habeva mangiate
future mangiara habera mangiate
conditional mangiarea haberea mangiate
imperative mangia
passive simple perfect
present es mangiate ha essite mangiate
past esseva mangiate habeva essite mangiate
future essera mangiate habera essite mangiate
conditional esserea mangiate haberea essite mangiate
imperative sia mangiate

Italian

Verb

mangiar (apocopated)

  1. apocopic form of mangiare
    mangiar beneto eat well

Anagrams

Romansch

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Old French mangier, from Latin mandūcō, manducāre.

Verb

mangiar

  1. (Rumantsch Grischun, Vallader) to eat

Usage notes

In standardised Rumantsch Grischun, mangiar is used for people eating and magliar for animals eating. When applied to people magliar means eating badly (eating like a pig). Some of the Romansch lects do not make this distinction (especially Sursilvan) and magliar is the usual term for human beings.

Conjugation