marineren
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˌmaː.riˈneː.rə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: ma‧ri‧ne‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
marineren
- (transitive) to marinate
Conjugation
| Conjugation of marineren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | marineren | |||
| past singular | marineerde | |||
| past participle | gemarineerd | |||
| infinitive | marineren | |||
| gerund | marineren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | marineer | marineerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | marineert, marineer2 | marineerde | ||
| 2nd person sing. (u) | marineert | marineerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | marineert | marineerde | ||
| 3rd person singular | marineert | marineerde | ||
| plural | marineren | marineerden | ||
| subjunctive sing.1 | marinere | marineerde | ||
| subjunctive plur.1 | marineren | marineerden | ||
| imperative sing. | marineer | |||
| imperative plur.1 | marineert | |||
| participles | marinerend | gemarineerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||