marnić

Polish

Etymology

From marny +‎ -ić.

Pronunciation

Verb

marnić impf

  1. (transitive, Przemyśl) synonym of niszczyć (to ruin someone's health)
    I tak marniuł ojca długi czas.And so he hurt father for a long time.

Further reading

  • Aleksander Saloni (1908) “marnić”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 336