marxi
See also: marxí
Catalan
Verb
marxi
- inflection of marxar:
- first/third-person singular present subjunctive
- third-person singular imperative
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmɒrksi]
- Hyphenation: mar‧xi
- Rhymes: -si
Adjective
marxi (not comparable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | marxi | marxiak |
| accusative | marxit | marxiakat |
| dative | marxinak | marxiaknak |
| instrumental | marxival | marxiakkal |
| causal-final | marxiért | marxiakért |
| translative | marxivá | marxiakká |
| terminative | marxiig | marxiakig |
| essive-formal | marxiként | marxiakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | marxiban | marxiakban |
| superessive | marxin | marxiakon |
| adessive | marxinál | marxiaknál |
| illative | marxiba | marxiakba |
| sublative | marxira | marxiakra |
| allative | marxihoz | marxiakhoz |
| elative | marxiból | marxiakból |
| delative | marxiról | marxiakról |
| ablative | marxitól | marxiaktól |
| non-attributive possessive – singular |
marxié | marxiaké |
| non-attributive possessive – plural |
marxiéi | marxiakéi |
Further reading
- marxi in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.