matricalis
Latin
Etymology
From mātrīx (“womb, matrix”) + -ālis, from māter (“mother”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [maː.trɪˈkaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ma.t̪riˈkaː.lis]
Adjective
mātricālis (neuter mātricāle); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | mātricālis | mātricāle | mātricālēs | mātricālia | |
genitive | mātricālis | mātricālium | |||
dative | mātricālī | mātricālibus | |||
accusative | mātricālem | mātricāle | mātricālēs mātricālīs |
mātricālia | |
ablative | mātricālī | mātricālibus | |||
vocative | mātricālis | mātricāle | mātricālēs | mātricālia |
Related terms
Descendants
- Italian: madrigale
References
- “matricalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- matricalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.