matrimus
Latin
Etymology
From māter (“mother”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈmaː.trɪ.mʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈmaː.t̪ri.mus]
Adjective
mātrimus (feminine mātrima, neuter mātrimum); first/second-declension adjective
Declension
- Note that the quantity of the second syllable is doubtful.
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mātrimus | mātrima | mātrimum | mātrimī | mātrimae | mātrima | |
| genitive | mātrimī | mātrimae | mātrimī | mātrimōrum | mātrimārum | mātrimōrum | |
| dative | mātrimō | mātrimae | mātrimō | mātrimīs | |||
| accusative | mātrimum | mātrimam | mātrimum | mātrimōs | mātrimās | mātrima | |
| ablative | mātrimō | mātrimā | mātrimō | mātrimīs | |||
| vocative | mātrime | mātrima | mātrimum | mātrimī | mātrimae | mātrima | |
Related terms
See also
References
- “matrimus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “matrimus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- matrimus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.