medicinera
Swedish
Etymology
medicin (“medicine”) + -era (“-ate”)
Verb
medicinera (present medicinerar, preterite medicinerade, supine medicinerat, imperative medicinera)
- to medicate
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | medicinera | medicineras | ||
| supine | medicinerat | medicinerats | ||
| imperative | medicinera | — | ||
| imper. plural1 | medicineren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | medicinerar | medicinerade | medicineras | medicinerades |
| ind. plural1 | medicinera | medicinerade | medicineras | medicinerades |
| subjunctive2 | medicinere | medicinerade | medicineres | medicinerades |
| present participle | medicinerande | |||
| past participle | medicinerad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Derived terms
- självmedicinera (“self-medicate”)
- självmedicinering (“self-medication”)
Related terms
- medicinering (“medication”)