meenemen
Dutch
Etymology
From mee (“with, along”) + nemen (“to take”).
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
meenemen
- (transitive) to take along, take away, carry off/along
- (transitive, Belgium, of university courses) to drop a course or postpone it to the next year, either deliberately or by necessity
Conjugation
| Conjugation of meenemen (strong class 4, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | meenemen | |||
| past singular | nam mee | |||
| past participle | meegenomen | |||
| infinitive | meenemen | |||
| gerund | meenemen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | neem mee | nam mee | meeneem | meenam |
| 2nd person sing. (jij) | neemt mee, neem mee2 | nam mee | meeneemt | meenam |
| 2nd person sing. (u) | neemt mee | nam mee | meeneemt | meenam |
| 2nd person sing. (gij) | neemt mee | naamt mee | meeneemt | meenaamt |
| 3rd person singular | neemt mee | nam mee | meeneemt | meenam |
| plural | nemen mee | namen mee | meenemen | meenamen |
| subjunctive sing.1 | neme mee | name mee | meeneme | meename |
| subjunctive plur.1 | nemen mee | namen mee | meenemen | meenamen |
| imperative sing. | neem mee | |||
| imperative plur.1 | neemt mee | |||
| participles | meenemend | meegenomen | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Synonyms
- meebrengen
- meedragen
- meevoeren
Derived terms
- meeneming