melankoliker
Swedish
Etymology
Derived from Late Latin melancholicus, from Ancient Greek μελαγχολικός (melankholikós).
Noun
melankoliker c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | melankoliker | melankolikers |
| definite | melankolikern | melankolikerns | |
| plural | indefinite | melankoliker | melankolikers |
| definite | melankolikerna | melankolikernas |
Coordinate terms
- flegmatiker
- koleriker
- sangviniker