koleriker
Swedish
Etymology
From Latin cholericus, from Ancient Greek χολή (kholḗ, “bile, gall”). Compare German Choleriker.
Noun
koleriker c
- choleric (person with a choleric temperament)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | koleriker | kolerikers |
| definite | kolerikern | kolerikerns | |
| plural | indefinite | koleriker | kolerikers |
| definite | kolerikerna | kolerikernas |
Coordinate terms
- flegmatiker
- melankoliker
- sangviniker