mendicitas
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɛnˈdiː.kɪ.taːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [men̪ˈd̪iː.t͡ʃi.t̪as]
Noun
mendīcitās f (genitive mendīcitātis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | mendīcitās | mendīcitātēs |
| genitive | mendīcitātis | mendīcitātum |
| dative | mendīcitātī | mendīcitātibus |
| accusative | mendīcitātem | mendīcitātēs |
| ablative | mendīcitāte | mendīcitātibus |
| vocative | mendīcitās | mendīcitātēs |
Descendants
- → French: mendicité (learned)
- Italian: mendicità
- Spanish: mendicidad
References
- “mendicitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “mendicitas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- mendicitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to be entirely destitute; to be a beggar: in summa egestate or mendicitate esse
- to be entirely destitute; to be a beggar: in summa egestate or mendicitate esse