mendicitate
Latin
Noun
mendīcitāte
- ablative singular of mendīcitās
Romanian
Etymology
Borrowed from French mendicité, from Latin mendicitas.
Noun
mendicitate f (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | mendicitate | mendicitatea |
| genitive-dative | mendicități | mendicității |
| vocative | mendicitate, mendicitateo | |