menntun
Icelandic
Etymology
From mennta (“educate”) + -un.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɛn̥tʏn/
- Rhymes: -ɛn̥tʏn
Noun
menntun f (genitive singular menntunar, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | menntun | menntunin |
| accusative | menntun | menntunina |
| dative | menntun | menntuninni |
| genitive | menntunar | menntunarinnar |