merc'h
Breton
Etymology 1
From Proto-Celtic *merkā (“daughter”) (compare Welsh merch, Cornish mergh).
Noun
merc’h f (plural merc’hed)
Derived terms
- merc’hig (“little girl, daughterling”)
Mutation
unmutated | soft | aspirate | hard | |
---|---|---|---|---|
singular | merc'h | verc'h | unchanged | unchanged |
plural | merc'hed | verc'hed | unchanged | unchanged |
Etymology 2
Noun
merc’h m pl
- plural of marc’h