miðjumaður
Icelandic
Etymology
From miðja (“centre”) + maður (“man”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɪðjʏˌmaːðʏr/
Noun
miðjumaður m (genitive singular miðjumanns, nominative plural miðjumenn)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | miðjumaður | miðjumaðurinn | miðjumenn | miðjumennirnir |
| accusative | miðjumann | miðjumanninn | miðjumenn | miðjumennina |
| dative | miðjumanni | miðjumanninum | miðjumönnum | miðjumönnunum |
| genitive | miðjumanns | miðjumannsins | miðjumanna | miðjumannanna |