miauwen
Dutch
Alternative forms
- miaauwen (obsolete)
Etymology
From Middle Dutch mauwen, an onomatopoeia, cognate with High German mauen, miauen; parallel sound imitations include English meow, French miauler.
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
miauwen
- (intransitive) to meow, make a feline's gentle, yet shrill type of cry
Conjugation
| Conjugation of miauwen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | miauwen | |||
| past singular | miauwde | |||
| past participle | gemiauwd | |||
| infinitive | miauwen | |||
| gerund | miauwen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | miauw | miauwde | ||
| 2nd person sing. (jij) | miauwt, miauw2 | miauwde | ||
| 2nd person sing. (u) | miauwt | miauwde | ||
| 2nd person sing. (gij) | miauwt | miauwde | ||
| 3rd person singular | miauwt | miauwde | ||
| plural | miauwen | miauwden | ||
| subjunctive sing.1 | miauwe | miauwde | ||
| subjunctive plur.1 | miauwen | miauwden | ||
| imperative sing. | miauw | |||
| imperative plur.1 | miauwt | |||
| participles | miauwend | gemiauwd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Synonyms
- mauwen
Derived terms
Descendants
- → Papiamentu: miou
Noun
miauwen
- plural of miauw