micidus
Latin
Etymology
From mīca (“morsel”) + -idus.
Adjective
mīcidus (feminine mīcida, neuter mīcidum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mīcidus | mīcida | mīcidum | mīcidī | mīcidae | mīcida | |
| genitive | mīcidī | mīcidae | mīcidī | mīcidōrum | mīcidārum | mīcidōrum | |
| dative | mīcidō | mīcidae | mīcidō | mīcidīs | |||
| accusative | mīcidum | mīcidam | mīcidum | mīcidōs | mīcidās | mīcida | |
| ablative | mīcidō | mīcidā | mīcidō | mīcidīs | |||
| vocative | mīcide | mīcida | mīcidum | mīcidī | mīcidae | mīcida | |
References
- “micidus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- micidus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.