miltan
Old English
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmil.tɑn/, [ˈmiɫ.tɑn]
Verb
miltan
- alternative form of mieltan
Conjugation
Conjugation of miltan (weak, class 1)
| infinitive | miltan | miltenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | milte | milte |
| second person singular | miltest, milst, miltst | miltest |
| third person singular | milteþ, milt | milte |
| plural | miltaþ | milton |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | milte | milte |
| plural | milten | milten |
| imperative | ||
| singular | milt | |
| plural | miltaþ | |
| participle | present | past |
| miltende | (ġe)milted | |