milte
See also: mílte
Danish
Noun
milte c
- indefinite plural of milt
Middle English
Alternative forms
Etymology
From Old English milte, from Proto-West Germanic *meltā, *miltijā, from Proto-Germanic *meltǭ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmilt(ə)/
Noun
milte
Descendants
References
- “milt(e, n.”, in MED Online, Ann Arbor, Mich.: University of Michigan, 2007.
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *meltǭ (“spleen”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmil.te/, [ˈmiɫ.te]
Noun
milte f or m
Declension
- feminine
Weak n-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | milte | miltan |
| accusative | miltan | miltan |
| genitive | miltan | miltena |
| dative | miltan | miltum |
- masculine
Strong ja-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | milte | miltas |
| accusative | milte | miltas |
| genitive | miltes | milta |
| dative | milte | miltum |