missgärningsman
Swedish
Etymology
Compound of missgärning + -s- + man.
Noun
missgärningsman c
- (archaic) miscreant
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | missgärningsman | missgärningsmans |
| definite | missgärningsmannen | missgärningsmannens | |
| plural | indefinite | missgärningsmän | missgärningsmäns |
| definite | missgärningsmännen | missgärningsmännens |