mitratus
Latin
Etymology
From mitra (“headband, turban”) + -ātus (“-ed”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [mɪˈtraː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [miˈt̪raː.t̪us]
Adjective
mitrātus (feminine mitrāta, neuter mitrātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | mitrātus | mitrāta | mitrātum | mitrātī | mitrātae | mitrāta | |
| genitive | mitrātī | mitrātae | mitrātī | mitrātōrum | mitrātārum | mitrātōrum | |
| dative | mitrātō | mitrātae | mitrātō | mitrātīs | |||
| accusative | mitrātum | mitrātam | mitrātum | mitrātōs | mitrātās | mitrāta | |
| ablative | mitrātō | mitrātā | mitrātō | mitrātīs | |||
| vocative | mitrāte | mitrāta | mitrātum | mitrātī | mitrātae | mitrāta | |
References
- “mitratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “mitratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- mitratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.