mobiliseren

Dutch

Etymology

Borrowed from French mobiliser.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌmoː.bi.liˈzeː.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: mo‧bi‧li‧se‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

mobiliseren

  1. (transitive) to mobilize

Conjugation

Conjugation of mobiliseren (weak)
infinitive mobiliseren
past singular mobiliseerde
past participle gemobiliseerd
infinitive mobiliseren
gerund mobiliseren n
present tense past tense
1st person singular mobiliseer mobiliseerde
2nd person sing. (jij) mobiliseert, mobiliseer2 mobiliseerde
2nd person sing. (u) mobiliseert mobiliseerde
2nd person sing. (gij) mobiliseert mobiliseerde
3rd person singular mobiliseert mobiliseerde
plural mobiliseren mobiliseerden
subjunctive sing.1 mobilisere mobiliseerde
subjunctive plur.1 mobiliseren mobiliseerden
imperative sing. mobiliseer
imperative plur.1 mobiliseert
participles mobiliserend gemobiliseerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.