mobilitate

Interlingua

Noun

mobilitate (uncountable)

  1. mobility

Italian

Etymology 1

Verb

mobilitate

  1. inflection of mobilitare:
    1. second-person plural present indicative
    2. second-person plural imperative

Etymology 2

Participle

mobilitate f pl

  1. feminine plural of mobilitato

Anagrams

Latin

Noun

mōbilitāte

  1. ablative singular of mōbilitās

Romanian

Etymology

Borrowed from French mobilité. Equivalent to mobil +‎ -itate.

Noun

mobilitate f (plural mobilități)

  1. mobility

Declension

Declension of mobilitate
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative mobilitate mobilitatea mobilități mobilitățile
genitive-dative mobilități mobilității mobilități mobilităților
vocative mobilitate, mobilitateo mobilităților